Yazıyı Fatma Gül Demir’in sesinden dinlemek için videoyu çalıştırın…
Ülke gündemini ve haberleri takip ediyor musunuz?
“Şimdi akşama kadar çalışıyoruz, yoruluyoruz, bir de haber mi izleyeceğiz?” diyenler vardır. Ben işim gereği haberleri takip etmek zorundayım ve son günlerde özellikle engellenen bireyler konusunda işlerin iyice kontrolden çıktığını söyleyebilirim. Ne oldu, nasıl oldu bilmiyorum ama özellikle bakım ve rehabilitasyon merkezlerinden sürekli kötü haberler geliyor.
Geçtiğimiz haftalarda Niğde’deki bir bakımevinde özel gereksinimli çocuklara şiddet uygulanması ve iddiaya göre bu şiddet sonucu bir çocuğun hayatını kaybetmesi haberlerini mutlaka duymuşsunuzdur. Olay sonrası dokuz görevli gözaltına alınmıştı. Sonraki ayrıntıları merak edenler araştırabilir. Bu olayın yankıları sürerken bir başka haber daha dikkatimi çekti. İzninizle paylaşmak istiyorum:
“İstanbul’da insanlık dışı olay! Otizmli çocuklarını özel eğitim merkezine veren aile, karşılaştıkları manzara karşısında hayatlarının şokunu yaşadı. Çocuğun vücudunda izler gören aile hemen polisi çağırdı. Kolunda yanıklar, omzunda ısırık izleri ve vücudunun çeşitli yerlerinde morluklar bulunan çocuğun babası, ‘Gördüğüm şey benim için hayatımda görebileceğim en kötü şey olabilir’ dedi. Öte yandan hemşirenin aileye, ‘Beğenmiyorsanız kendiniz baksaydınız’ dediği iddia edildi.
Beylikdüzü’nde özel bir kuruma nitelikli bakım görmesi için teslim edilen 9 yaşındaki U.M.K.’nin darp edildiği öne sürüldü. Çocuğunu görmeye gelen aile, kolunda yanıklar, omzunda ısırık izleri ve çeşitli yerlerinde morluklar fark etti. Bunun üzerine kurumu şikâyet ettiler. Aynı kurumda olduğu iddia edilen bir başka çocuğun da şiddet gördüğü anların, çevredeki bir vatandaş tarafından cep telefonu ile kaydedildiği belirtildi.”
Bu tür haberlerin ve şiddet olaylarının son dönemde artış göstermesi oldukça endişe verici. Özellikle bir bakım görevlisinin “Beğenmiyorsanız kendiniz baksaydınız” demesi ve kamera görüntüleriyle şiddetin belgelenmesi, bazı görevlilerin eğitim ve nitelik eksikliğine dikkat çekiyor. İşi insanlara bakmak, hele ki özel gereksinimli bireylerle ilgilenmek olan bir kişi, böyle bir cümle kurmamalı.
Tabii, şu da bir gerçek: Özel gereksinimli bireyler bazen kendilerine zarar verebilirler. Ancak bu tür durumları önlemek, bakım görevlilerinin sorumluluğundadır. Eğer bu durumlarda nasıl davranılacağını, nasıl iletişim kurulacağını bilmezseniz bu tür olaylar kaçınılmaz olur. Nitekim de öyle oluyor.
Beni düşündüren esas mesele, bu olayların altında yatan başka bir neden. Geçenlerde, “Dokunma hassasiyeti olan özel gereksinimli bireylerle iletişim” konulu bir etkinlik düzenledik. Üniversite öğrencilerini özellikle davet ettik ve duyurular yaptık. Ancak öğrencilerin katılımı çok düşüktü. Halbuki özel eğitim bölümünü ve psikoloji bölümünü direk ilgilendiren bir konuydu. Biliyorsunuz bu bölümler sadece okuldaki derslerle öğrenilmez; insanların gözlemleyip kendinizi geliştirmeniz gerekir. Bu bölümlerdeki arkadaşların gelmelerini bizzat çok istemiştim.
Etkinlik sonrası öğrencilerle ve hocalarla yaptığımız birebir görüşmelerde, öğrencilerin sadece sınıf geçmeye odaklandıklarını, kendilerini geliştirme ve farklı şeyler öğrenme motivasyonlarının düşük olduğunu hissettim. Bu durumun, insanların yaşam şartları ve ekonomik zorluklarla da doğrudan ilgili olduğunu düşünüyorum. İnsanlar kendilerini yeterince eğitemeyince ve verilen cezalar caydırıcı olmayınca, bu tür şiddet olaylarının yaşanmaması imkânsız hale geliyor.
Bakın değerli yetkililer, sevgili arkadaşlar, özel gereksinimli bireylerin yaşam kalitesini artırmak, yalnızca kurumların değil, hepimizin sorumluluğunda. Unutmayalım ki, şiddet ve ihmalin olmadığı bir toplum ancak doğru iletişim ve empatiyle mümkün olur. Bugün bir adım atmazsak, yarın vicdanımızda çok daha ağır yaralar taşırız.
Sizce de artık harekete geçme zamanı gelmedi mi?
Yazan: Onur Ustaoğlu – Seslendiren: Fatma Gül Demir – Bolçi’nin Katkılarıyla Bolu Olay Gündem Gazetesi Konuşan Yazılar…
Bir yanıt bırakın