Yazıyı Meryem Coşkunca’nın sesinden dinlemek için videoyu çalıştırın…
Hani bazen olur ya insan bir şeye başlamakta zorluk çeker ve hep erteler, işte ben de bazen yazılara başlarken böyle olurum. Ancak bilgisayarın başına geçince bir kelime ya da bir harf yazınca gerisi gelir ve bir çırpıda yazı biter. Bu yüzden bence başlamak, bitirmenin yarısından fazlasıdır diyorum ve hedeflerim doğrultusunda işleri yapmaktan asla çekinmiyorum. Bazılarına göre bu müthiş bir cesaret ve başarıdır, benim içinse normal bir şeydir.
İnsanların bir işi yapmamak için ürettiği bahanelerin sebebi, hata yapmaktan korkmaları gibi geliyor bana, ama insan hata yapmadan gelişemez. Bakın, sizi bir örnekle anlatmaya çalışayım.
Yakından tanıyanlar bilirler, bilgisayardan ve internetten iyi anlarım. Bir bilgisayarı sıfırdan tüm programlarıyla kurabilirim. Bu seviyeye gelene kadar hiç bilgisayar bozmadın mı diye sorarsanız, bozdum cevabını alırsınız. Hatta bilgisayarı ilk aldığımız 1998 yılında yaptım hatayı, hala gülüyorum. O zamanlar işletim sistemleri bu kadar gelişmiş değildi. Ben de kurcalamaya ve bilgisayarda yer kaplayan fazlalık dosyaları temizlemeye bayılırdım.
İşte o temizlemeler esnasında Windows klasörünün içine girdim, yer kaplayan klasörlere baktım. Explorer internet tarayıcısı klasörü gözüme çarptı, çok yer kaplıyor diye sildim. Ben nerden bilecektim Explorer’ın Windows 95’in temel programı olduğunu. Tabii bilgisayarı kapatınca tekrar açamamıştım. “Şimdi o klasör silinir mi?” diye gülümsediğinizi biliyorum.
Neyse, bilgisayar açılmayınca anlayan bir Abi’den yardım istedim, geldi baktı. Windows göçmüş, tekrar yüklenmesi gerek dedi. Tabii ben biraz üzüldüm. O da bunu görünce, “Onur, sakın üzülme ve bu şekilde bilgisayarı kurcalamaktan korkma, bırak tekrar göçsün. Sistemi tekrar tekrar kurarız, yeter ki sen bir şeyler öğren, bak!” demişti. İnanın, hayatın her alanında bunu uygulamaya başladım. Yani korkmak yerine bozup yaparak bir şeyler öğrenmeyi seçtim ve hata yapmaktan korkmadım. Böylece kendimi geliştirdim.
Bunları neden anlattığıma gelince, günümüzde etrafınıza baktığınızda bir işi yaparken hata yapacağım diye düşünen ve hata yapacağım diye yapabileceği işleri yapamayan birçok kişi görürsünüz. Hatta belki de kendinizde böyle düşünüyorsunuzdur. İşte bu düşünce çok yanlıştır. Unutmayın, eğer amacınız bir şeyler yapıp kendinizi geliştirmekse, hata yapmaktan sorumluluk almaktan korkarsanız kendinizi geliştiremezsiniz.
Aslında, bu anlatmaya çalıştığım şeyden en çok engellenen arkadaşlarımız etkileniyor. Onlara yakınları tarafından sürekli “Sen bunu yapamazsın, bu iş sana göre değil” gibi şeyler söylenir. Çoğunlukla da engellenen bireyin yapabileceği bir işi, etrafındakiler “Dur, sen zorlanma, ben yapayım” diye yaparlar. Bu bakış açısındaki amaç yardım etmek olsa da, bu yardım iyi bir yardım değildir. Çünkü etrafındaki insanlar böyle yaptıkça, engellenen birey kendine olan güvenini yitirir. Hata yapacağım diye bırakın işi, gücü yemeğini bile yiyemeyecek hale gelirsiniz, takdir edersiniz, bu da hiç iyi bir şey değildir.
Burada yanlış anlaşılmak istemem, tabii ki ihtiyacı olana yardım edilecek. Ancak örneğin, engelli bir birey masaya oturmuş yemek yiyorsa, çatalı kaşığı onun elinden alıp yemeği ağzına verilmeyecek. Yemeği dökmesin diye bunu yapanlar var ve bunu yapanlar, bence sadece kendi içlerini rahatlatmaktan başka bir şey yapmış olmuyorlar. Halbuki izin verse, yemeği dökmeden yediğini görecektir.
O yüzden, engelli bireye yakınları, bu hareketlere dikkat etmeli, mümkün olduğunca sorumluluk verilmeli, “Sen yapabilirsin” diye yaklaşılmalı. Biliyorsunuz, hayattaki en büyük engeller bize öğretilen yanlış öğretiler ve beynimizde yarattığımız önyargılardır. Ben eminim, önyargılarımızdan kurtulup yanlış öğretilerin yerine doğru öğretiler koyabilirsek, eğer fırsat verilir ve korkutulmazsa, engellenen bir bireyin istediği her işi yapabileceğine eminim. Böylece birçok engeli ortadan kaldırmış oluruz.
Yazan: Onur Ustaoğlu – Seslendiren: Meryem Coşkunca – Bolçi’nin Katkılarıyla. Bolu Olay Gündem Gazetesi Konuşan Yazılar
Bir yanıt bırakın