Yazıyı Özge Nur Dilber’in sesinden dinlemek için videoyu çalıştırın…
Biliyorsunuz ben eğitimci bir ailede yetişmiş ve hayatı boyunca en yakın arkadaşları öğretmenlik mesleğiyle uğraşmış biriyim bununla da gurur duyuyorum. Çünkü insanın çevresinde öğretmenler ve eğitimciler olunca nerede olursa olsun kendini çok daha iyi geliştire biliyor. Bilmediklerini öğrene biliyor. Yanlış giden bir şeye yanlış diye itiraz edebiliyor En önemlisi de doğru bilgiyi başkalarına öğretebiliyor.
Şimdi böyle başlayınca “Onur öğretmenler günü daha gelmedi niye böyle başladın diyenler olabilir. Ancak niyetim. Öğretmenler günü değil ona zamanı gelince başka bir yazıda değiniriz. Buradaki amacım unutanlara bir şeyleri anımsatmak bilmeyenleri de bilgilendirmektir.” İzin verirseniz gazeteciliğe başlamadan başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum.
Sene 2005 yani akülü aracımı yeni aldığım zamanlar. Bizim evin önündeki sokakta da mıcır denilen taşlardan vardı. Henüz asfalt değil tabi akülü araç o yolda gitmekte baya bir zorlanıyordu. Bunu görünce aile bireylerini birkaç defa belediyedeki yetkililere gönderip bu yolun asfalt yapılmasını istediğimi iletmelerini istemiştim
Neyse birkaç defa gittiler bir cevap ya da sonuç alamadık. O zamanlarda TBMM de engelliler yasasını hazırlayan kişilerle çok sık görüşüyordum. Yanılmıyorsam yasa kabul edilmişti. Ama yürürlüğe girmemişti. Bir gün yine yetkililerle sohbet ederken evin önündeki yoldan bahsettim. “Onur biz hazırladığımız yasanın içine erişilebilirlikle ilgili maddeler koyduk sen kendin bir dilekçe yaz durumunu anlat dilekçeye engelli kimliğini ya da raporunun fotokopisini ekle ve imzala belediyedeki ilgili birimin müdürüne dilekçeyi elden ver ya da bir şekilde birinden yolla demişlerdi.” Hemen bir dilekçe yazıp Aile bireylerinden dilekçeyi direk ilgili birimin müdürüne yolladım
Dilekçeyi verdikten 30 dakika sonra ilgili birimin müdürü bizzat gelip dediğim yola bakmıştı ve ertesi gün ekipler yolu asfalt yapmışlardı. Müdüre biz aylardan beri uğraşıyoruz. Bir yetkili bile bakmaya gelmemişti. Siz dilekçeyi alınca hemen geldiniz buna biz alışık değiliz diye espriyle takılmıştım. Müdür de Onur kim söyledi. nereden öğrendin bilmiyorum ama senin verdiğin dilekçe bizim kırmızı dediğimiz öncelikli dilekçelerden olmuş. Böyle bir dilekçeyi görür görmez acil olarak gerekeni yapmalıyız senin önündeki engelleri kaldırmak bizim görevimiz demişti.
Bakın sene 2005 daha gazetecilikle uğraşmıyorum dolayısıyla ismimi kimse bilmiyor ve beni fazla kişi tanımıyor. Buna rağmen çıkan yasaları ve engellenenlere verilen hakları takip ettiğim için evin önündeki yoldaki sorunu çözdüm. Günümüze geldiğimizde 2005 yılında hazırlanan engelliler yasasının ilk hazırlandığı gibi sert yaptırımları olmasa da 2015 te yürürlüğe girdiğini engellenenlerin kamu alanlarında, yollarda ve binalarda erişilebilirlik hakkının güvence altına alındığını görüyoruz yani yasalara göre engellenen bir birey “engelleniyorum” diye ilgililere haber verdiğinde ilgililer o problemi gidermek zorunda.
Maalesef ülkemizde bu yasaların varlığı ve ne işe yaradığı yetkililer tarafından da pek bilinmiyor ya da unutuluyor. Tabi durum böyle olunca benim 3 haftadır yaşadığım gibi engeller ortaya çıkıyor. 3 hafta önce Bolu’da benim yaşadığım evin önündeki sokağa Bolu belediyesi kaldırım yapmak için asfaltın bir bölümünü kazıdı. Kazıdığı bölüm evlerin sokaktaki evlerin giriş çıkışıydı. Kaldırımları kısa sürede yaptılar. Ancak ne olduysa ekipler asfaltı düzeltmeden gittiler.
Durum böyle olunca ben sokaktaki her evin bahçesine akülü aracımla rahatlıkla girebiliyorken yani sokakta erişilebilirlik gayet iyiyken kendi evimizin bahçesine bile erişemez oldum. Bolu belediyesiyle defalarca iletişime geçip durumu anlattım. Ancak 3 hafta boyunca yetkililer bir şey yapmayınca. Bende kanuni haklarımı ve yasaları bilen bir engellenen birey olarak Kısa bir dilekçe yazıp yetkililere Engelliler yasasındaki erişilebilirlik maddesini hatırlatmak zorunda kaldım ve sosyal medyada paylaştım.
Paylaşımımı gören Bu konuları bilen yetkililer beni aradı. “Orası en kısa zamanda yapılacak dedi” ve ertesi gün ekipler geldi. Erişilebilirlik sorununu çözdüler. Buradan bu surunu çözmekte emeği geçen herkese bir kez daha teşekkür ederken, yetkili olmuş kişilerin bu tür durumlara biraz daha duyarlı ve dikkatli olması en azından yasaların engellenen bireylere sağladığı hakları ve öncelikleri bilinmesi ve ona göre öncelik sıralaması yapması gerektiğini bir kez daha hatırlatmak istiyorum.
Benim gibi fiziksel olarak engellenen ve bu tür bir olay yaşayan arkadaşlarıma da benim gibi yapıp yetkililere yasaları hatırlatmalarını öneriyorum. Bakın bizler engellenen bireyler olarak yasaların bizlere sunduğu hakları bilirsek ve o hakları doğru şekilde kullanırsak bilmeyen yetkililere gösterirsek bu tür aksaklıkları yaşamayız.
Yazan: Onur Ustaoğlu – Seslendiren: Özge Nur Dilber – Bolçi’nin katkılarıyla Bolu Olay Gündem Gazetesi Konuşan Yazılar…
Bir yanıt bırakın